I Memoriał Basi Lachowickiej

W ostatnich dniach krajobraz uległ zmianie. Wraz z pąkami znikły ostatnie przejawy zimy. Już od dawna nie prószy śnieg, świat nie jest tak ponury, a włosów nie mierzwią porywiste podmuchy chłodnego wiatru. Słońce przygrzewa coraz mocniej, zaś spacerowicze wychodzą z domów na przechadzki w lżejszej odzieży. Od ponad dwóch tygodni cieszymy się wiosną.

Sobota 23 marca bieżącego roku była okazją do uczczenia pamięci naszej koleżanki, która przez niemalże trzy dekady pracowała z nami - Łącznościowcami. Z tej okazji pracownicy szkoły, uczniowie i znajomi naszej Basi zorganizowali pieszą i rowerową wycieczkę do zespołu przyrodniczo-krajobrazowego "Wodozbiór" znajdującego się w Szczecinie w dzielnicy Północ, na pograniczu osiedli Warszewo i Bukowo, a konkretnie w Puszczy Wkrzańskiej.

Już początek był obiecujący, ponieważ po wielu miesiącach pojawiła się okazja do spotkań z dawno niewidzianymi znajomymi i przyjaciółmi. Rowerzyści pod egidą Adama Majtyki ruszyli na podbój wielogodzinnego szlaku, zaś piechurzy mieli za zadanie rozwikłać niewiele, za to niesamowicie trudnych zagadek. W roli przewodników towarzyszyli nam Grzegorz Żegliński i Remigiusz Drozdowski.

Puszcza charakteryzuje się różnorodną florą i fauną. Stąd też słychać było odgłosy wielorakiego ptactwa i zwierzyny, czasem rozlegał się odgłos trzaskających gałęzi. Nie zabrakło świergotu kowalika i wróbla, zobaczyć można również było żurawia, dzięcioła i jaskółki. Za wcześnie było na jerzyka, kukułkę, wilgę czy skowronka. Tymczasem na drzewach pojawiły się pierwsze pąki. W lasach tych dominują buki, sosny, cisy, ale i dęby, olchy i jesiony.

Ognisko było zwieńczeniem trudów wędrówki. Tuż po zasłużonej wyżerce został rozstrzygnięty konkurs wiedzy o Basi Lachowickiej autorstwa Bartosza Stolarczuka. Wśród nagród dominowały słodkości. Przysłowiową wisienką na torcie było zasadzenie krzewu porzeczki oraz sadzonki dębu.

Wszystko to na cześć Basi, która na zawsze pozostanie w naszych myślach i sercach.

Izabela Szczęsna-Hajdas