Obóz naukowy w Tricity c.d. - okiem nauczyciela

Jakiś czas temu na łamach Szkolnego Koła Dziennikarskiego ukazał się artykuł "Obóz naukowy w Tricity" autorstwa Natalii Faleńskiej i Bożeny Tęgowskiej - uczennic naszej szkoły. Dziewczyny pisały o tym, jak spędziły czas w trakcie wakacji. Podczas gdy zdecydowana większość uczniów Zespołu Szkół Łączności odpoczywała po niewątpliwie ciężkim dla nich roku nauki (czerwiec przypominał studencką kampanię wrześniową;), wspomniane już uczennice wyjechały na 10 dni do Trójmiasta, by tam w ramach programu Szkoła Sukcesu szkolić język angielski oraz nabywać umiejętności w zakresie przedsiębiorczości.

Wyjazd na obóz naukowy do Trójmiasta był, zgodnie z założeniami projektu unijnego "Szkoła Sukcesu - ponadregionalny program rozwijania umiejętności uczniów w zakresie kompetencji kluczowych, ze szczególnym uwzględnieniem przedsiębiorczości, języków obcych i ICT", wyróżnieniem dla naszych uczennic. I tak też było. Jedyne, co mogło zmącić dobry "nastrój" Bożenki i Natalki to fakt, że na ten sam obóz jako opiekunowie młodzieży jechały ich dwie nauczycielki, czyli ja i Pani Krystyna Stelmach-Tyszko. Na szczęście dla nas obu nasze uczennice są inteligentne i nie dały nam odczuć, że cierpią lub w inny sposób rozpaczają z powodu spędzenia cennych dni wakacji ze swoimi nauczycielkami;)

Wszystkie pojechałyśmy w przeświadczeniu, że pobyt w Trójmieście będzie oznaczał przebywanie w swoim towarzystwie przez niemal 24 godziny na dobę. Po wyczerpującej podróży, na miejscu (w Gdańsku - hotel położony blisko morza!) okazało się, że będziemy podzielone na grupy - do mojej grupy obozowiczów przydzielono Bożenę, zaś Natalia "trafiła" do grupy mojej koleżanki. Więc, wbrew oczekiwaniom, nie spędzałyśmy ze sobą tyle czasu, ile pragnęłyśmy;( , bowiem każda z grup miała inny grafik zajęć.

Co do lekcji, muszę przyznać, że organizatorzy obozu postarali się, by młodzież nie nudziła się. Zajęcia, mimo że były intensywne, "odbiegały" od typowych lekcji szkolnych. Uczestnicy obozu naukowego poznawali nowe słówka z języka angielskiego lub niemieckiego poprzez wykonywanie konkretnych ćwiczeń w plenerze, dzięki czemu poznali nie tylko historię Trójmiasta, ale również musieli wykorzystać nabyte umiejętności w konkretnych sytuacjach życiowych poruszając się po Gdańsku, Sopocie czy też Gdyni.

Oprócz zajęć językowych były wykłady związane ściśle z zagadnieniami z przedsiębiorczości. Co ciekawe, wykłady były prowadzone nie tylko na Uniwersytecie Gdańskim (dzięki czemu uczniowie mieli okazję wczuć się w rolę studentów), ale również w plenerze - w Szymbarku, na szczycie Wieżycy, a nawet na plaży.

Oprócz zajęć w program obozu naukowego wpisane było zwiedzanie atrakcji Trójmiasta i okolic. Nie da się wymienić tych wszystkich urokliwych miejsc, które dane nam było widzieć w Trójmieście. Trudno też określić, co zrobiło na nas największe wrażenie. Osobiście polecam zwiedzanie (koniecznie z przewodnikiem) stadionu PGE ARENA. Nie jestem fanką footballu, ale stadion ... do pozazdroszczenia. W Gdańsku mieliśmy niepowtarzalną okazję zobaczyć uroczyste otwarcie Jarmarku Dominikańskiego, zaś w Szymbarku odważyłam się wejść do tzw. odwróconego domu (prosiłam Bożenkę, by zrobiła zdjęcia w środku tego domu, bo ja nie byłam w stanie;) ale ona odmówiła;). I tak o atrakcjach Trójmiasta mogłabym pisać i pisać.

Wieczorami (po obiadokolacji) uczestnicy obozu wraz z opiekunami zamiast odpoczywać i zbierać siły na kolejny intensywny dzień obozu, najczęściej organizowali turnieje sportowe lub też wyjścia do znanych w Gdańsku centrów handlowych. Dwa wieczory obozu były poświęcone na wyjścia do kina - młodzież oglądała filmy w wersji niemieckojęzycznej i anglojęzycznej w celu sprawdzenia swoich umiejętności lingwistycznych.

Jak już wspomniałam, uczestnicy obozu mieli siłę i, co gorsza, ochotę! na rozgrywki sportowe. Aż przez dwa wieczory drużyny walczyły o zwycięstwo w turnieju siatkówki. Zgodnie z założeniami zabawy, każda z ośmiu drużyn obozu naukowego reprezentowała dany kraj niemiecko lub anglojęzyczny. Drużyna moja i Bożenki była przedstawicielem USA. Mimo bardzo dobrego przygotowania (drużyny wypisały na koszulkach numery, zaś na mojej hasło "SŁOŃCA", bo tak zwracałam się do uczestników obozu), nie wygraliśmy, ale przeszliśmy do półfinału. Za to dowiedziałam się, że Bożenka świetnie gra w "siatkę". Ponadto przekonałam się, że ja już tak dobrze w siatkę nie gram;( , jednak za odwagę i poświęcenie, a w moim przypadku było to poświęcenie;) otrzymałam dyplom. Najważniejsza w turnieju okazała się po prostu dobra zabawa.

Żal było wyjeżdżać i rozstawać się z ludźmi, których poznałyśmy. Nawiązałyśmy nowe znajomości (w obozie wzięli udział uczestnicy i opiekunowie z czterech województw). Utwierdziłyśmy się w przekonaniu, że obóz naukowy w trakcie wakacji jest świetną formą nabywania nowych wiadomości i umiejętności przez uczniów - umiejętności językowe Natalii i Bożeny robią wrażenie. Byłyśmy naprawdę dumne, i nie jest to kokieteria!, z naszych uczennic, które wiedzą i umiejętnościami, dojrzałością w zachowaniu mogą konkurować z najlepszymi.

Uczniów, którzy mają zajęcia ze mną i Panią Stelmach-Tyszko w ramach projektu Szkoła Sukcesu, gorąco zachęcam do tego, by postarali się o dobre wyniki w ramach programu, dzięki czemu za rok kolejnych dwóch uczniów naszej szkoły będzie miało niepowtarzalną okazję pojechania na obóz naukowy do Trójmiasta. Polecam!

Izabela Szczęsna-Hajdas
(jeden z opiekunów SKD i SKN)