Cóż to był za bal ... Studniówka 2014

Bal zbliżał się wolno, acz nieubłaganie. Już od dwóch miesięcy uczniowie klas maturalnych Łącznościówki wytężali swe siły, by móc zdążyć ze wszystkim na czas. Tylko nieliczni, wbrew ogólnej tendencji do czarnowidztwa, mówili żartując, że będzie dobrze. Powtórzeń do poloneza było co niemiara, zaś niektórzy nadaremnie próbowali przyswoić sobie nie tylko trudne kroki, ale i przypisane im w tańcu partnerki. Na co dzień w szkole dało się wyczuć atmosferę nerwowości. Można by zaryzykować stwierdzenie, iż strój, makijaż i obuwie przedkładane były nad systematyczną naukę, do której zawsze zachęcali nauczyciele. Zwieńczeniem przygotowań było wydarzenie, o którym od dawna wszyscy mówili - Studniówka.

Dnia 25 stycznia 2014 roku nie prószył śnieg, za to mróz szczypał okrutnie. Całe miasto wręcz pokrył lód. Tuż przed dziewiętnastą spotkaliśmy się w pięknym "gmachu" Continentala (jednej ze szczecińskich restauracji). Wszyscy uczestnicy balu prezentowali się wspaniale. Żorżetowo-jedwabne szaty, niektóre zdobione haftem, ciemne i chabrowe kreacje oraz powłóczyste czerwone suknie uzupełnione biżuterią skrzyły się w żółtym świetle żyrandoli.

Zaszczytną rolę gospodarzy pełnili Natalia i Mariusz z klasy 4Te. To oni obwieścili rozpoczęcie balu. Zwieńczeniem poloneza było przemówienie Pana Bartosza Stolarczuka, Dyrektora Szkoły, który zaskoczył maturzystów precyzyjnymi wyliczeniami co do ilości godzin do matury: dokładnie o 20:00 naszym uczniom zostało dwa tysiące trzysta osiemdziesiąt osiem godzin, czyli dziewięćdziesiąt dziewięć dni do matury. "To najkrótsze godziny w Waszym życiu" - w ten oto sposób Dyrektor podsumował swoje rachunki życząc udanej zabawy.

Po obiedzie zaczęły się pląsy i hulanki. Pozorny hałas i harmider nie odstraszył żadnego gościa z parkietu. Młodzież tańczyła w rytm hucznej muzyki. Nie przeszkadzał ani ścisk, ani raz po raz puszczany dym. Przemek nie schodził z parkietu i każda z pań mogła liczyć na zaproszenie do tańca. Od czasu do czasu roztańczony tłum chwytał oddech przy podanych na gorąco daniach. Mimo to niektórzy uczniowie narzekali na niewielką ilość soków i … wody. Tuż po północy mogliśmy skosztować pysznego tortu.

Nie zabrakło również wyborów króla i królowej balu. Każda klasa wytypowała swego kandydata. W tym zaszczytnym gronie znaleźli się: Marta, Sylwia i Renata oraz Paweł, Albert i Daniel. Faworytami Jury okazali się ci, którzy w ramach akcji "dobrych uczynków na rzecz świata" chcieli doposażyć pracownie Łączności. Po burzliwych obradach Jury oraz przy wsparciu spontanicznie reagującej publiczności miano Króla i Królowej Balu przypadło Reni i Danielowi. Zgodnie z tradycją monarchowie wspólnym tańcem zainaugurowali dalszą część zabawy.

Było to wydarzenie, które, zgodnie z hasłem Łączności, "połączyło" kilka pokoleń. Wśród uczestników nie zabrakło absolwentów szkoły sprzed dwóch lat, jak i uczennic z obecnej klasy drugiej i trzeciej. Nawet DJ okazał się absolwentem Łącznościówki. Nie mogło również zabraknąć pana Zdzisława Olejniczaka, honorowego Dyrektora Łączności. Studniówkowe szaleństwo trwało aż do białego rana. Nasi bohaterowie z żalem pożegnali wychowawców i niechętnie udali się z powrotem do domów.

I ja tam byłam i ... wspaniale się bawiłam.

Izabela Szczęsna-Hajdas

Ps. Treść artykułu wykorzystałam w dyktandzie, które przygotowałam do Szkolnego Konkursu Ortograficznego 2014. Uczniowie (w tym uczestnicy Studniówki), którzy wzięli udział w konkursie, byli jednymi z pierwszych recenzentów artykułu.

Panu Bartoszowi Stolarczukowi (pierwszemu recenzentowi) dziękuję za pomoc i cenne uwagi, zaś maturzystom biorącym udział w Szkolnym Konkursie Ortograficznym za sprostowania, dzięki czemu nie pomyliłam imion w artykule;)