Wernisaż uczniów ZSŁ

"Wpłynąłem na suchego przestwór oceanu,
Wóz nurza się w zieloność i jak łódka brodzi;
Śród fali łąk szumiących, śród kwiatów powodzi,
Omijam koralowe ostrowy burzanu."
Adam Mickiewicz

Tak, ten cytat przyszedł mi na myśl, gdy przekroczyłam wejście na wernisaż. W środę 6 marca 2019 roku odwiedziłam razem z młodzieżą klas: 1Tb, 1TF, 2TF i 3TF Zespołu Szkół Łączności wystawę prac fotograficznych autorstwa naszych uczniów. Od samego progu oczom naszym ukazał się przestwór oceanu piękna, talentu, wiedzy, emocji, profesjonalizmu, ambicji, artystycznej duchowości, pomysłowości, różnorodności, aspiracji i zdolności. Jeszcze przed uroczystym otwarciem wernisażu zaczęłam rozmowę z autorami prac, zarówno z klas pierwszych, drugich jak i z pewnym doświadczeniem klas trzecich. Po oficjalnych przemówieniach udało się nakłonić do rozmowy też ekspertów - nauczycieli zawodu fototechnika.

Każdemu zadałam to samo pytanie:
Gdyby idąc na wizytę do mało znanej sobie osoby miałbyś/łabyś przynieść w prezencie dzieło, które z tych wystawionych wybrałbyś/łabyś?

- to zależy, czy to mężczyzna, czy kobieta, starszy, czy młodszy;
- kierowałbym się emocjami, pracą, która zatrzyma na dłużej (np. zdjęcia z "portretem bez twarzy', z gazetą,, pejzażem w lesie);
- wybrałabym symetrię i harmonię jaka jest na pracy Magdy przedstawiającej wieżowcem z niecodziennej perspektywy;
- wybrałbym klasycznie portret czarnobiały (wskazane zostały dwa portrety);
- wybrałabym którekolwiek zdjęcie z kotami, bo lubię te zwierzęta;
- zdecydowanie pracę z dźwigami- profesjonalna tematycznie pasująca do każdej okazji;
- wybieram martwą naturę, ten układ z książką i zegarkiem jest dobry;
- oj, to jak z podarowaniem perfum, nigdy nie wiadomo, czy się trafi w gust.

Pytanie do artystów wyłoniło profesjonalistów i jeszcze rozpoczynających pracę nad dojrzałością zawodową:
Czy jesteś zadowolony/na ze swojej pracy, czy uzyskałeś/łaś to co zamierzałeś/łaś?

- prawie, trochę kolory nie mają głębi;
- chyba tak, ale światło, no może perspektywę można poprawić;
- tak, jest piękne, bo moje;
- to przypadkowo się udało tak ładnie;
- długo nad tym pracowałam i jestem dumna.

Jeśli czytelnik chciałby wyrobić sobie własną opinię, oddać się emocjom przy podziwianiu piękna i profesjonalizmu, powinien niezwłocznie odwiedzić wernisaż prac NASZYCH UCZNIÓW wystawiony w Centrum Kultury Euroregionu Stara Rzeźnia w Szczecinie.

Szczerze polecam zwiedzenie wystawy.

Lidia Skóra